Pamiętniki ks. Adama Czartoryskiego i korespondencja jego z cesarzem Aleksandrem I 1-2t. Słowo wstępne Lubomira Gadona. Przedmowa Karola de Mazade. Z francuskiego wydania przełożył K. Scipio. Wyd. autoryzowane. Z siedmioma rycinami Kraków 1904-1905 Spółka Wydawnicza Polska XV, [1], 268, [3]; 253s. o. ppł. z epoki. Z pap. Marmurkowym i złoconą tytulaturą na grzbietach Obcięcia kart marmurkowane, ilustracje Śliczny stan, pieczęcie Franciszka Próchnickiego For. ca: 20x14 cm Maliszewski 1008; Gruca 354, 385. „Adam Jerzy Czartoryski książę herbu własnego, ps. „Toulouzan” (ur. 14 stycznia 1770 w Warszawie, zm. 15 lipca 1861 w Montfermeil) – polski mąż stanu, minister spraw zagranicznych Imperium Rosyjskiego w latach 1804–1806, wielki podkomorzy dworu królewskiego Mikołaja I Romanowa w 1830 roku, wiceprezes Rządu Tymczasowego Królestwa Polskiego w 1815 roku, senator-wojewoda Królestwa Polskiego (1815), prezes Rządu Narodowego Królestwa Polskiego (1831), prezes Senatu, pisarz, poeta, mecenas sztuki i kultury, został odznaczony Orderem Orła Białego (w 1815), wielki skarbnik Katolickiego Wielkiego Przeoratu w Rosji kawalerów maltańskich w 1798 roku. Założyciel politycznego obozu konserwatywno-liberalnego Hotel Lambert. „ |